Hangbrug

Als hij het tasje sinaasappels overhandigt aan een klant hoort hij het geluid achter zich. Het geldkistje staat vlak bij de reling en als hij het pakt werpt hij even een blik naar beneden. Het brugdek steekt niet zo ver uit dat de pijlers waar de brug op rust aan het oog onttrokken worden. Weer hoort hij het geluid. Hij doet het geldkistje dicht en leunt nog wat verder over de balustrade. Een balk die twee schuin staande kolommen met elkaar verbindt laat opeens los en valt in de rivier. Bezorgd kijkt hij naar de tot rust komende rimpels in het water. Daarna zet hij het kistje terug achter de kratjes met fruit.

De brug is één van de bouwwerken die tijdens één van de recentere aardbeving beschadigd is. Ze is weliswaar recht blijven staan, maar het bestuur van de nabijgelegen stad vond het toch raadzaam de brug voorlopig af te sluiten voor al het zware verkeer. Totdat men de brug gerepareerd heeft mogen er alleen nog voetgangers, fietsers, scooters en, vooruit, lichte motoren overheen rijden. Dit zal nog wel een tijdje zo blijven, want eerst besteedt men alle tijd en geld aan belangrijkere bouwwerken, de gebouwen waarin gewoond en gewerkt wordt. Stroomopwaarts ligt nog een andere brug die veel minder van de aardbeving te lijden heeft gehad. Alle auto’s en vrachtwagens moeten daar maar overheen.

Het lijkt niettemin of alle mensen die voor de aardbeving met hun auto over de brug reden dit nu nog steeds doen. Alleen passeren ze nu massaal de brug op hun fiets. Het voetverkeer over de beschadigde brug is sinds de beving flink toegenomen. Omdat de banen in het midden niet meer gebruikt worden door auto’s maakt nu het lichte verkeer er gretig gebruik van. De voetgangers maken zich niet zoveel zorgen over op welke weghelft ze zich bevinden en de fietsen en brommers bewegen zich er vrolijk toeterend en bellend tussendoor. De meeste fietsers nemen zelfs hun rijwiel aan de hand de brug over, waardoor de bruggangers zich slechts stapvoets van de ene naar de andere oever bewegen.

Een groot deel van het verkeer beweegt zich niet eens stapvoets. Men komt elkaar hier tegen en raakt aan de praat. En daar maken straatartiesten weer handig gebruik van. Muzikanten hebben aan beide zijden van de geasfalteerde weg een plekje opgezocht en ook verkopers hebben steeds meer van het eigenlijke fietspad opgeëist. In de afgelopen maanden is de brug langzamerhand veranderd in een drukke winkelstraat, een straat boven het water. Een straat die een stuk zwaarder belast wordt dan waar het stadsbestuur eerst rekening mee heeft gehouden.

Hij vraagt zich af of het bestuur van de stad er niet beter aan had gedaan de brug helemaal af te sluiten. Ook zij zouden in de gaten moeten hebben dat het er steeds drukker is geworden. Maar ja, het is nog altijd goed gegaan. De brug staat er nog steeds. Zeg nu zelf, wat is de kans dat op dit moment de brug het begeeft?

Hij kijkt naar de voetgangers die voor zijn kraampje langs lopen. Zij hebben niet gemerkt dat een deel van de constructie waar ze op lopen het begeven heeft. Niemand slaat acht op de rimpels op zijn voorhoofd. Waarom zouden ze ook. De brug heeft een aardbeving overleefd. Het zal dan ook wel een paar dozijn straatartiesten, geïnstalleerde marktkramen en een paar honderd passanten kunnen overleven. Hij begint zich weer wat ontspannen te voelen. Achter zich hoort hij opnieuw het geluid dat dit keer langer aanhoudt. Hij voelt dat het fietspad onder hem langzaam door begint te zakken. De voetgangers ter hoogte van zijn stalletje blijven staan. Normaal zou hij blij zijn met al die aandacht zijn richting op, maar nu kijkt hij net als de stilstaande passanten naar één van de kratjes waar de bovenste citroenen van de stapel af rollen en hun weg vinden naar de goot die onder de balustrade langs loopt. Nu beginnen ook de mensen voor zijn stalletje zich af te vragen of ze zich niet beter uit de voeten kunnen maken. Theoretisch staat de brug al maanden op instorten. Ze kijken om zich heen wat de andere passanten ervan vinden. De zuidelijke opgang van de brug is vanaf hier iets dichterbij. Maar er staan nog een hoop stilstaande mensen voor, dus een snelle evacuatie zit er niet in.

Het brugdek is ondertussen merkbaar schuiner gaan staan en de mensen hebben onbewust de ruimte rond zijn stalletje wat groter gemaakt. Een tasje met appels die hij voor iemand apart heeft gelegd begint richting de rand van de tafel te schuiven.

Met een luide kraak zakt de weg opeens een stuk naar beneden. Er vallen wat mensen om, een paar beginnen te schreeuwen, maar de overgrote meerderheid blijft gespannen staan. Ze hebben het gevoel dat elke extra beweging en elk onnodig gemaakte geluid de brug alsnog zal laten bezwijken, want ze voelen dat het brugdek onder hen licht aan het deinen is, alsof de constructie door honderden elastiekjes omhoog wordt gehouden.

Er volgen een paar gespannen minuten. Als de brug dan nog niet te kennen heeft gegeven er voorgoed de brui aan te willen geven komt het verkeer op de brug weer langzaam op gang. Voorzichtig stroomt de brug richting beide oevers leeg.

Omdat zijn stalletje midden op de brug staat is hij één van de laatsten die zijn kraampje verlaat. Hij heeft dus even de tijd om de schade op te nemen. Alle kistjes met fruit staan nog enigszins op elkaar en ook de luifel die hij over een kabel boven zijn koopwaar heeft gehangen hangt er nog. Hij merkt op dat de luifel een stuk hoger hangt dan daarnet. Dat komt gedeeltelijk doordat het brugdek een eind verzakt is, maar ook omdat de peilers waar hij de luifel aan bevestigd heeft de kabel strak hebben getrokken. Ook bij de andere kraampjes ziet hij dat aan de brugconstructie bevestigde balken en latten scheef en onder spanning staan. Een rijtje aggregaten die onder de reling zijn gezet zij door twee scheef gezakte peilers tegen elkaar aan geschoven. Dit is met zo’n kracht gebeurd dat de dikke metalen behuizingen deels in elkaar gedrukt zijn. Een paar aggregaten zijn zelfs los van de grond gekomen. Hij beseft dat het enige dat de peilers en daarmee de rest van de brug nog overeind houdt de batterij aan aggregaten, het woud aan kabels en een hoop andere rotzooi is die zij in de afgelopen maanden aan de brug hebben bevestigd.

Hij pakt het geldkistje onder zijn arm en loopt met de rest van de voetgangers richting het vasteland.