Interview Kay

‘Dat was “Slumberland carnival”, beste luisteraars, een oudje van Ference en op dit moment is Kay Goeva bij ons aangeschoven, de man met het plan dat de aardbevingsepidemie een halt toe zal roepen. Welkom, Kay. Hoe gaat het ermee?’

‘Goed. Druk.’

‘Ik hoorde dat een hoop steden wel brood zien in de methode die jij bedacht hebt. Maar fijn dat je, tussen al dat reizen door, tijd hebt kunnen vrijmaken om hier in de uitzending te zijn. Kun je, voor de luisteraars die je nog niet kennen, iets over jezelf vertellen?’

‘Wel, ik ben dus Kay Goeva en ik doe de geotechnische opleiding aan de universiteit van Metis Bidenk.’

‘Dat is voor een Albino niet een hele toevallige keuze, niet?’

‘Nee. Mijn ouders waren mijnbouwers en ook al mijn voorouders werkten in het ondergrondse gangensysteem van de Natie.’

‘Wat niet zo vreemd is voor een familie uit het Albino-volk. En jullie onderhouden niet alleen dat gangensysteem voor ons, jullie hebben het ook gebouwd. Niet veel van onze luisteraars hebben daar ooit een voet gezet, dus vertel eens wat over jullie ondergrondse stad.’

‘Het is een netwerk van gangen en grotten dat een groot deel van de Natie beslaat.’

‘Hebben jullie daar winkels? Of zwembaden? Ik hoorde dat jullie ook een eigen vervoersnetwerk hebben, een soort van ondergronds spoorwegsysteem.’

‘Ho even, ons ondergrondse gangenstelsel is voornamelijk een werkgebied. Net als jullie wonen de meeste van ons boven de grond in een van de steden.’

‘Dus ik neem aan dat jij, net als de andere studenten,op kamers zit en niet elke dag tussen de universiteit en het gangenstelsel heen en weer pendelt?’

‘Dat klopt.’

‘De Raad heeft ervoor gezorgd dat jullie tijdens de studie al met de werkzaamheden onder de grond mee konden draaien. Hoe ging dat? Heb je daar veel bijgeleerd?’

‘Ik heb daar vooral op het gebruik van de houten stok kunnen oefenen. We gebruiken de stok bij een nieuwe manier van ontgraven. Als je met de juiste snelheid tegen de juiste steen stoot, kun je vele stenen tegelijk in beweging krijgen. Het is me al een paar keer gelukt met één enkele stoot een ingestorte gang compleet vrij te krijgen.’

‘Lijkt me handig als iemand je uitdaagt voor een potje poolbiljart. Ook zonder zo’n stok te gebruiken lijkt mij het uitgraven van een gang of een complete grot behoorlijk ingewikkeld. Gaat daarbij wel eens iets mis? Gooit er wel eens iemand roet in het eten?’

‘Er lopen wel eens wat dieren in de weg, beren of andere beesten die holen onder de grond hebben bijvoorbeeld. Maar meestal zijn die eenvoudig te verjagen, zeker nu we die stokken bij ons hebben. Nee, degenen die ons zo nu en dan echt tegenwerken zijn jullie, de bovengronders. Het valt me tegen hoe jullie ons soms niet lijken te kunnen vertrouwen. Wij zorgen al generaties lang dat ons buizenpostsysteem jullie brieven en pakketjes verstuurt en voor de grotere pakketten stellen we zelfs ons spoornetwerk ter beschikking. De gangen waar deze doorheen rijden moeten dus onderhouden en geregeld uitgebreid worden, want ook boven de grond staan jullie ontwikkelingen niet stil. Wij moeten dus zo nu en dan nieuwe dingen uitproberen en dat geeft af en toe overlast. Dus moeten jullie ons er niet elke keer op aankijken als de grond weer eens een keer trilt.’

‘We hebben een hoop aan jullie te danken, dat is waar. Jullie zijn een ijverig volk, alleen blijft de communicatie soms een probleem, wij zo boven de grond en jullie daar beneden. En ook uit jullie gezichtsuitdrukking is maar moeilijk af te leiden hoe jullie je voelen. Net als op dit moment. Ik zou niet weten of je nu echt boos bent of dat je me maar een beetje zit te stangen. Is er iets wat meer uitdrukking op je gezicht zou brengen? Wat zou een nachtmerrie voor je zijn?’

‘Dat het dak op mijn platenkast zou vallen.’

‘Je hebt langspeelplaten? Dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht, niet van een Albino.’

‘Ik ben begonnen platen te kopen omdat jullie uitzendingen nooit helemaal storingsvrij zijn. Ik houd niet van halve liedjes.’

‘En ik denk dat je er ook niet van houdt als er door nummers heen wordt gepraat. Ik zal beloven tijdens je verzoeknummer mijn mond te houden. Je hebt een nummer van Finnan aangevraagd. Zit daar nog een reden achter?’

‘Het is het lied dat tegenwoordig altijd door mijn hoofd speelt als ik door een natuurlijke grot loop. De grillige wanden en grove stalagmieten roepen altijd die klanken in me op sinds een vriend van mij een keer per ongeluk met zijn steensnijdgereedschap op de Maur een ravage heeft aangericht. Hij vertelde me naderhand dat de energiestraal op de muziek in zijn walkman leek te reageren.’

‘Finnan maakt inderdaad nogal stevige nummers. Dus luisteraars, een kleine waarschuwing vooraf, zet je radio hard, maar niet té. Hier komt “Shooting out the oval chamber” van Finnan. En Kay, blijf nog even zitten, want er zitten vast luisteraars te popelen om je een vraag te kunnen stellen. En mochten er geen bellers zijn, dan hebben we altijd nog het Tien Ultrakorte Vraag- en Antwoordenspel. Maar hier is eerst “Shooting out the oval chamber” van Finnan. Een juweeltje.’